Even voorstellen

Het vertelcollectief Mandragora is ontstaan na een vertellerscursus van 'Van Stoel tot Stoel' in 2006-2007.

Erwin Bohyn en Bart Verdonck kregen in deze cursus de duw in de rug die ze nodig hadden. Ze ontdekten meteen ook een nieuwe liefde: de vertelkunst.

Na de cursus nodigde Van Stoel tot Stoel Erwin en Bart uit, om samen met de bekende verteller Joe Baele, een tournee met volksverhalen te maken langs West-Vlaamse bibliotheken. 

Deze praktijkervaringen waren de ideale aanloop om verder te gaan. De microbe had zich definitief genesteld, de genezing zal moeilijk zijn.....

In februari 2008 volgden 2 try-outs van ons nieuw vertelconcept: Volksverhalen in de huiskamer.

Samen met Michel Feyen en Gwen Deprez trakteerden ze de bezoekers op een twee uur durend mini-vertelfestival.

De bezoekers trokken in kleine groepjes van huiskamer naar huiskamer, van stoel tot stoel, van het ene verhaal in het andere. De try-outs waren absolute meevallers: de trein was vertrokken.

Ondertussen is al hard gewerkt aan meer nieuwe concepten. Je vindt de beschrijvingen op de 'Programma'-pagina. 

Vertellers zijn gekomen en sommigen zijn ook weer gegaan. Bart, Gwen als Geert, de huidige vertellers van ons collectief, verdienden  hun sporen al in het theater. In het vertellen ontdekten ze een totaal nieuw speelplezier.

Het directe contact met het publiek en de interactie doen naar steeds meer verlangen. Verhalen vertellen is verslavend,  daarom hebben we steeds vaker een injectie nodig:


kies het vertelprogramma dat het best bij u past en nodig ons uit voor een gezellige namiddag of avond vol met wonderlijke verhalen.

 

Mandragora of Alruin

De Alruin ofwel Mandragora is een plant die bij velen tot de fantasie spreekt. De plant is omgeven met mythische verhalen en veel fantastische fabels doen over deze plant de ronde. De eerste verhalen over de Alruin dateren zelfs al van 1600 v. Chr. in het oude Egypte. De plant werd vooral gebruikt in de geneeskunde. Delen van de wortel werden in diverse medicijnen verwerkt. Hij werd gebruikt voor gal en vrouwenkwalen en tegen depressiviteit. De vruchten van de plant alsmede de wortel waren bij de oude Egyptenaren al zeer geliefd. De appeltjes hebben een sterke verdovende werking en overmatig gebruik van de vruchten lijdt tot diepe bewusteloosheid met de dood tot gevolg. Er gaan geruchten dat men al in slaap valt als men de vruchten van deze plant te lang in de hand houdt.

De vorm van de wortel doet erg sterk aan een mannetje denken.

Vandaar ook de naam Mandragora wat waarschijnlijk een verbastering is van de woorden “mardon ghiah”, wat manswortel betekent.

De Grieken
De plant komt oorspronkelijk uit de gebieden rond Egypte en Palestina en heeft dus een warme omgeving nodig om tot bloei en wasdom te komen. Naast de Egyptenaren waren ook de Grieken al bekend met de krachten van de Alruin. De Griekse geneesheer Dioscorides, de geneesheer van Nero, gebruikte de plant om de ernstig gewonde soldaten op de slagvelden mee te verdoven. Ook Hippocrates maakte in zijn geschriften al melding van de geneeskrachtige werking van de Alruin. Cleopatra verlangde naar de slaapdrank om zo de tijd te overbruggen gedurende de afwezigheid van Antonius. In het Oude Testament wordt zelfs de geboorte Simeon toegeschreven aan de vondst van Alruin appeltjes.
De zoon van Lea Ruben vond de appeltjes van de Alruin op het veld. Hiermee wist Lea haar man, Jacob, weer voor zich te winnen wat tenslotte leidde tot de verwekking van Simeon. De plant wordt hier echter vermeld onder de naam “Dudaim”. Hier worden dus de liefdes opwekkende eigenschappen van de Alruin belicht. De Alruin was dus niet alleen een geneeskruid het was ook een toverkruid. Door de kerk werd de Alruin tenslotte in de ban gedaan en er werd een verbod op het in bezit hebben van de Alruin afgekondigd. De mensen trokken zich hier overigens weinig van aan. Het bijgeloof en de zeldzame gaven van de Alruin waren een te verleidelijke eigenschap om aan dit verbod te gehoorzamen.

(Tekst: Noortje van Eeten, redacteur De Tuingids)